باید توجه داشت که مردم ایران، مردمی متدیّن و پیرو مکتب اهل بیت (ع) هستند و اجازه نمی دهند در کشوری که صدها هزار جوان مؤمن و رشید برای پاسداری از آن، جان شریف خود را فدا کرده اند، عده ای به طور آشکار به احکام و ارزش های اسلامی دهن کجی کنند. روشن است که جریانات دلسوز و انقلابی همیشه مخالف اقدامات افراطی و نامعقول در مواجهه با موضوع حجاب و عفاف بوده و هستند اما هیچکس نمی تواند نهی از منکر و اِعمال قانون درباره افراد شروری که به دنبال گسترش نا امنی اجتماعی و اخلاقی در کشور هستند را تندروی بداند. در گام اول، همه انتظار دارند دستگاه های ذی ربط نظیر نیروی انتظامی به وظیفه قانونی خود در قبال هنجارشکنی های عامدانه عمل کنند، اما اگر دستگاه ها به تکلیف قانونی خود درست عمل نکنند طبیعی است که خود مردم در چارچوب شرع مقدس و در آن حدّی که قانوناً و شرعاً مجاز هستند با هنجارشکنی ها برخورد کنند. کسی نباید از امر به معروف و نهی از منکر هراس داشته باشد. بنا به فرمایش امام علی (ع)، «امر به معروف و نهی از منکر نه اجلی را نزدیک می کند و نه از مقدار روزی کسی می کاهد.» همچنین نباید کسی به غلط تصور کند این کار اثر گذار نیست؛ نباید تردید داشت که حیات جامعه اسلامی با امر به معروف و نهی از منکر تضمین می شود. و سزای بی اعتنایی به این فریضه، عذاب الهی، آن هم در همین دنیاست چنانکه امیرالمؤمنین (ع) در نامه 47 نهج البلاغه می فرمایند، « امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که بدهای شما بر شما مسلط می شوند، آنگاه هر چه خدا را بخوانید جواب ندهد.» البته همه می دانیم که دایره امر به معروف و نهی از منکر به موضوع حجاب و عفاف ختم نمی شود بلکه هزاران موضوع فرهنگی، سیاسی و اقتصادی باید تحت شمولیت این واجب شرعی قرار گیرد. 

 

از طرف دیگر، دستگاه قضا نیز باید با قوت از آمران به معروف و ناهیان از منکر حمایت کند اما عدم حمایت شایسته این دستگاه در بعضی موارد، و عوض شدن جای آمر به معروف و ناهی از منکر با متخلف، هر چند جای تأسف است لکن در اراده مردم متدین در انجام این واجب شرعی و عقلی تأثیری نخواهد گذاشت.

 

شک نباید کرد که قلمرو آزادی های فردی و اجتماعی در اسلام بسیار وسیع است لکن ما در اسلام چیزی تحت عنوان آزادیِ بی بند باری و آزادی فساد و فحشا نداریم. به بیان دیگر، اینجا غرب نیست که افراد اجازه داشته باشند هر عمل نامعقول و کثیفی را به اسم آزادی انجام دهند و با زن مثل یک برده جنسی رفتار کنند که مجبور است زیبایی جسم خود را در اختیار مردان مریض و هوسران قرار دهد. ما معتقدیم حجاب اسلامی برای زن کرامت و عزت می آورد و امنیت اجتماعی او را به جدّ تقویت می کند. 

 

اینکه مراکز فرهنگی می بایست روی حجاب اسلامی به مثابه یک ارزش والای فردی و اجتماعی کار کنند و کار فرهنگی بر امور سلبی تقدم دارد، در جای خود حرف صحیحی است اما ما در موضوع حجاب سالهاست شاهد کم کاریِ مفرط از سوی بیشتر مراکز فرهنگی هستیم. این کم کاری ها حقیقتاً شرم آور است. امیدواریم مدیران مراکز فرهنگی هرچه زودتر به خودشان بیایند و در مقابل موجی از منکراتی که در اثر همین کم کاری ها در بین بعضی ها در حال تبدیل شدن به معروف است، بایستند. در عین حال، نمی توان به بهانه اینکه باید کار فرهنگی شود، از اِعمال قانون با عناصر شرور که قصد دارند به سمت بی حجابی و ریختن بذر فحشا در جامعه اسلامی بروند منفعل شد و سُستی کرد.

 

                                                                                             

* رئیس مرکز پژوهش های علوم انسانیِ اسلامی صدرا 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: